1. Ey Lübnan, kapılarını aç ki,
Ateş sedir ağaçlarını yakıp yok etsin!
2. Ey selvi ağacı, haykır!
Sedir ağacı yıkıldı,
Ulu ağaçlar yok oldu!
Haykırın, ey Başan meşeleri,
Gür ormanın ağaçları devrildi!
3. Çobanların haykırışını duy,
Çünkü güzelim otlakları yok oldu!
Genç aslanların kükremesini dinle,
Çünkü Şeria Irmağı'nın kıyısındaki ağaçlık yok oldu!
4. Tanrım RAB, “Kesime ayrılmış sürüyü sen güt” diyor,
5. “Sürüyü satın alanlar koyunları kesiyor ama cezalarını çekmiyorlar.
Koyunları satanlar da, ‘Tanrı'ya övgüler olsun, zengin oldum!’ diyorlar.
Çobanlar kendi sürülerine acımıyor.
6. Çünkü ülkede yaşayan halka artık acımayacağım” diyor RAB,
“Herkesi kendi komşusunun ve kralının eline teslim edeceğim. Ülkeyi ezecekler,
ben de halkı ellerinden kurtarmayacağım.”
7. Bunun üzerine kesime ayrılmış sürünün özellikle sıkıntı
çekenlerini güttüm. Elime iki değnek aldım; birine “Lütuf”, ötekine “Birlik”
adını koydum. Böylece sürüyü gütmeye başladım.
8. Bir ayda üç çobanı başımdan savdım. Çünkü ben sürüden
bıkmıştım, sürü de benden tiksinmişti.
9. Sürüye, “Artık sizi gütmeyeceğim. Ölen ölsün, kesilen
kesilsin, geri kalanlar da birbirinin etini yesin” dedim.
10. Sonra “Lütuf” adındaki değneğimi aldım ve bütün uluslarla
yapmış olduğum antlaşmayı bozmak için kırdım.
11. Böylece antlaşma o gün bozuldu. Beni gözleyen sürünün
sıkıntı çekenleri RAB'bin sözünün yerine geldiğini anladılar.
12. Onlara, “Uygun görürseniz ücretimi ödeyin, yoksa boş
verin” dedim. Onlar da ücret olarak bana otuz gümüş verdiler.
13. RAB bana, "Çömlekçiye at” dedi. Böylece bana
biçtikleri parlak değer olan otuz gümüşü alıp RAB'bin Tapınağı'ndaki çömlekçiye
attım.
14. Sonra Yahuda ile İsrail arasındaki kardeşliği bozmak için
“Birlik” adındaki öteki değneğimi kırdım.
15. RAB bana, “Sen yine akılsız bir çoban gibi donat kendini”
dedi,
16. “Ülkeye öyle bir çoban atayacağım ki, yitiklere
bakmayacak, dağılmışları aramayacak, yaralıları iyileştirmeyecek, sağlamları
beslemeyecek. Ancak semiz koyunların etini yiyecek, tırnaklarını koparacak.
17. “Sürüyü terk eden değersiz çobanın vay haline!
Kılıç kolunu ve sağ gözünü vursun!
Kolu tamamen kurusun,
Sağ gözü kör olsun!”